ŚWIĘTA – CZY NA PEWNO RODZINNE?

Święta Bożego Narodzenia to czas, który w naszej kulturze kojarzy się z ciepłem, bliskością i rodzinną harmonią. Jednak dla wielu osób ten magiczny okres jest pełen napięć, smutku lub frustracji. Nierozwiązane konflikty, toksyczne zachowania czy presja tradycji mogą sprawić, że święta zamiast radości przynoszą uczucie obowiązku, który trudno spełnić. Czy to oznacza, że musimy zmuszać się do relacji, które nas ranią? Czy święta zawsze muszą być „rodzinne”? A może można je przeżyć w zgodzie z własnym sercem?

W kontekście Ustawień Rodzin Berta Hellingera relacje rodzinne, zwłaszcza między rodzicami a dorosłymi dziećmi, często obciążone są głęboko zakorzenionymi dynamikami, takimi jak nierozwiązane traumy pokoleniowe, odwrócone role czy lojalność wobec systemu rodzinnego. Święta mogą stać się momentem, w którym te mechanizmy ujawniają się szczególnie wyraźnie. Zrozumienie tych dynamik może pomóc odnaleźć równowagę i wprowadzić harmonię w relacje – na własnych zasadach.

DLACZEGO ŚWIĘTA MOGĄ BYĆ ŹRÓDŁEM NAPIĘĆ?

Nierozwiązane konflikty

Wiele rodzinnych żali czy kłótni jest zamiatanych pod dywan, ale nigdy naprawdę nie znika. W świątecznej atmosferze, gdy wszyscy siadają przy jednym stole, te emocje mogą eskalować. Czasem wystarczy jedno niewinne pytanie czy uwaga, by wzniecić napięcie.

Toksyczne zachowania

Rodzinne spotkania mogą być trudne, gdy jesteśmy narażeni na krytykę, manipulację, porównywanie czy brak akceptacji. Toksyczne relacje, zwłaszcza z rodzicami, potrafią skutecznie odbierać radość z tego szczególnego czasu.

Presja społeczna i tradycji

Wielu z nas czuje się zobowiązanych do spędzania świąt w gronie rodzinnym, nawet jeśli wiąże się to z dyskomfortem lub stresem. Presja, by „nie urazić rodziców” lub „podtrzymać tradycję”, często sprawia, że ignorujemy własne potrzeby.

Odwrócone role

Hellinger zwraca uwagę na zaburzenie porządku ról w rodzinie. Kiedy dziecko (nawet jako dorosły człowiek) czuje się odpowiedzialne za emocje i szczęście rodziców, odczuwa przeciążenie i frustrację. Rodzice są „dawcami”, a dzieci „biorcami” – zachwianie tej równowagi prowadzi do konfliktów.

Dziedziczone traumy pokoleniowe

W Ustawieniach Rodzin często mówi się o nieświadomym przenoszeniu wzorców z poprzednich pokoleń. Konflikty, napięcia czy poczucie winy mogą być efektem obciążeń, które nie należą do nas, ale są dziedziczone z rodzinnej historii.

JAK RADZIĆ SOBIE Z TRUDNYMI RELACJAMI W ŚWIĘTA?

📌 1. Zachowaj porządek ról

W podejściu Berta Hellingera kluczowe jest uznanie właściwego miejsca w rodzinie. Ty jesteś dzieckiem, a Twoi rodzice są rodzicami. Nie musisz naprawiać ich błędów, ratować ich emocjonalnie ani brać odpowiedzialności za ich życie. Szacunek dla rodziców polega na uznaniu ich jako „dawców życia” i przyjęciu tego daru z wdzięcznością.

📌 2. Wyznacz granice

Z szacunkiem, ale stanowczo określ swoje potrzeby. Możesz postanowić, że spędzisz tylko część świąt z rodziną, a resztę czasu poświęcisz sobie lub innym bliskim osobom. Wyznaczenie granic, to wyraz troski o siebie, nie brak szacunku dla bliskich.

📌 3. Uznaj przeszłość

Rodzice mogli popełniać błędy, ale byli na tyle dobrzy, na ile pozwalały im ich własne ograniczenia i historia. Oni też byli dziećmi i też przeżyli swoje traumy. Przyjęcie ich do serca z całą ich niedoskonałością i wadami pozwala uwolnić się od ciągłego żalu i buntu. To nie oznacza zgody na toksyczne zachowania, ale przyjęcie prawdy o tym, kim są i jacy są.

📌 4. Oddaj odpowiedzialność

Bert Hellinger mówi, że każdy jest odpowiedzialny za swoje życie. Nie możesz naprawić rodziców ani ich decyzji, tak jak oni nie są odpowiedzialni za Twoje szczęście. Dbanie o własne potrzeby to nie egoizm, ale oznaka dojrzałości. Ich rola rodziców opiekunów dobiegła końca. Teraz jesteś dorosła i sama odpowiadasz za swoje życie, decyzje i jakość tego życia.

📌 5. Znajdź wsparcie poza rodziną

Rodzina to nie tylko więzy krwi, choć one są najważniejsze i najsilniejsze. Jeśli relacje w Twojej rodzinie są trudne, znajdź bliskich wśród przyjaciół, partnera czy grupy wsparcia. Święta z ludźmi, którzy Cię akceptują, mogą być równie ciepłe i magiczne. To zadbanie o siebie i swój komfort.

📌 6. Buduj własne tradycje

Święta to czas, który możesz przeżywać na swoich zasadach. Nie musisz podtrzymywać tradycji, które Cię obciążają. Stwórz własne rytuały, które przyniosą Ci radość i spokój. Często starsze pokolenie jest bardzo przywiązane do tradycji. Choć najczęściej nawet nie wiedzą skąd pochodzi dany zwyczaj. To przywiązanie daje im poczucie przynależności do ich rodziców i dziadków, którzy bardzo często zginęli na wojnie. Tam gdzie to nie koliduje z Twoimi przekonaniami szanuj te tradycje dając starszym poczucie bezpieczeństwa, ale możesz odmówić kontynuowania czegoś z czym zupełnie się nie identyfikujesz. Możesz np zrobić jakieś potrawy które lubisz ale są nietradycyjne. 

RELACJE RODZICÓW Z DOROSŁYMI DZIEĆMI – CO WARTO WIEDZIEĆ?

Rodzice powinni pamiętać, że ich rola zmienia się, gdy dzieci dorastają. Wspieranie dorosłych dzieci nie oznacza narzucania im swoich oczekiwań czy decyzji. Gdy jesteś rodzicem dorosłych dzieci, i czujesz że one niechętnie się spotykają to kilka wskazówek może być pomocnych. Zatem kluczowe jest:

Pozwolenie na niezależność – Dorosłe dzieci mają prawo do własnych wyborów, nawet jeśli różnią się one od wizji rodziców.

Unikanie krytyki – Słowa rodziców mają ogromne znaczenie. Warto oferować wsparcie zamiast ocen.

Akceptacja zmian – Relacja z dzieckiem nie kończy się, ale ewoluuje. Oparte na szacunku więzi, mogą być fundamentem zdrowych relacji.

ZALECENIA DLA DOROSŁYCH DZIECI

Jeśli relacja z rodzicami jest trudna, pamiętaj:

Masz prawo do swoich granic – To nie oznaka egoizmu, lecz zdrowego dbania o siebie.

Wdzięczność za życie wystarczy – Przyjęcie rodziców takimi, jacy są, z wdzięcznością za dar życia, daje wewnętrzny spokój i wolność.

Twórz swoją rodzinę – Bliskość i wsparcie znajdziesz wśród przyjaciół, partnera czy wspólnoty. Rodzina to nie tylko więzy krwi.

O JAKICH ŚWIĘTACH MARZYSZ?

Często w gabinecie słyszę „och…święta się zbliżają, znowu będę musiała tam iść, wysłuchiwać tego samego, uśmiechać się do wszystkich. Ciotki zapewne mnie ponownie spytają „a kiedy ślub i dziecko? A mama będzie traktować mnie jak dziecko. To mnie przytłacza i później potrzebuję kilku dni, aby dojść do siebie.” To bardzo przykre, że dorosłe dzieci mają takie skojarzenia z domem rodzinnym. Tam gdzie była miłość i szacunek nie ma takich wątpliwości. Dorosłe dzieci chętnie odwiedzają rodziców i kontynuują tradycję.

Święta mogą być czasem radości i spokoju, jeśli przeżyjesz je w zgodzie ze sobą. Masz prawo decydować, z kim i jak je spędzisz. Relacje rodzinne mogą być trudne, ale nie muszą definiować Twojego szczęścia. Uznaj rodziców z wdzięcznością, zadbaj o własne potrzeby i otwórz serce na ludzi, którzy Cię wspierają. Święta są dla Ciebie – nie Ty dla świąt. ✨❤️

TO TWOJE ŻYCIE

To prawda że zawdzięczamy rodzicom nasze życie, ale też prawdą jest to, że gdy dorastamy musimy wziąć to życie we własne ręce i ponieść własną odpowiedzialność. Tak jak kiedyś zrobili to nasi rodzice gdy dorośli. Taka jest kolej rzeczy. Kochaj i szanuj bliskich, ale też nie zapominaj o sobie. Gdy relacje są trudne, ukochuj siebie jak najczęściej, aby te części Ciebie które doświadczyły cierpienia i traumy mogły ponownie połączyć się w Twoim sercu z miłością. Ty teraz jako dorosła osoba odpowiadasz za tę miłość do siebie. Czasami rodzice nie mogą dać nam tej miłości. Bo są sami straumatyzowani, lub już ich nie ma. Nie oznacza to, że nie możesz poczuć już tej miłości. Daj sobie ją taką jakiej potrzebujesz.

Gdy doświadczasz emocji na przykład takich jak smutku, złości, żalu czy strachu znajdź cichą przestrzeń dla siebie aby nikt Ci nie przeszkadzał. Skup się na tej emocji i spytaj siebie „Jaka część mnie z przeszłości, jaka „ja” teraz to czuje?” Spokojnie oddychaj. Bądź cierpliwa. Za chwilę powinna pojawić się odpowiedź . Może być w formie wspomnienia. Mała Ty z jakiegoś zdarzenia w którym czułaś się nieuszanowana, niewidziana i niesłyszana.

Wyobraźnia to największy z darów który mamy. Weź tę małą zagubioną istotkę w ramiona, utul ją, daj wsparcie troskę i uwagę. Powiedz jak jest dla Ciebie ważna, że ją widzisz i słyszysz. Gdy nakarmisz ją swoją dorosłą miłością pozwól jej „wejść” do Twojego serca. Tam znajdzie ukojenie i właściwe miejsce. Ty dorosła zaznasz spokoju, bo i ona, ta mała będzie spokojna i szczęśliwa. To oderwana cząstka Twojej duszy, która wróciła do domu Twego serca. Tak zaczyna się scalanie duszy.

Święta to czas w którym możesz dać sobie to, za czym tak bardzo tęsknisz: szacunek i uznanie tego kim jesteś, a wtedy spokój, harmonia i miłość zagości w Twoim sercu, czego sobie i Tobie serdecznie życzę.

Jeśli masz trudne relacje rodzinne zapraszam Cię na sesje indywidualną oraz na warsztaty, warto zadbać o siebie. 🙂

Sesja - 2h
Cena - 650 zł

Sesje mogą odbywać się zarówno w gabinecie w Gdańsku (z zachowaniem zasad bezpieczeństwa), jak i online ( przez komunikator np. Messenger z użyciem kamerki).

Rezerwacja terminu spotkania odbywa się drogą mailową lub telefoniczną, sms-em, messengerem.

Dodatkowym środkiem płatniczym oprócz płatności gotówkowej jest możliwość płatności przelewem lub Blikiem.

E-mail: kontakt@mirawroblewska.pl

Telefon: 600-613-992